Blog

Badania mikrobiologiczne próbek wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi

Wdrożony system jakości badań wody został zatwierdzony przez Państwowego Inspektora Sanitarnego w Białymstoku co uprawnia nasze laboratorium do pobierania próbek i badania wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi.
Badania i pobór próbek odbywa się zgodnie z polskimi normami przez certyfikowanych próbkobiorców.

W Podlaskim Laboratorium Oceny Mleka Sp. z o.o. funkcjonuje system zarządzania jakością realizowany poprzez:

spełnienie wymagań normy PN-EN ISO 17025:2018-02
cykliczny udział w badaniach biegłości
prowadzenie systemu kontroli w oparciu o audity wewnetrzne, obejmujące swoim zakresem wszystkie elementy działalności badawczej
ciągłe doskonalenie poprzez uczestnictwo w szkoleniach dotyczących bieżącej pracy oraz wprowadzania nowych metod badawczych
kompetentny i upoważniony personel

Metody stosowane w badaniach mikrobiologicznych wody:

Escherichia coli , bakterii grupy coli - PN-EN ISO 9308-1:2014-12 :A1 2017-04 Z
Ogólna liczba mikroorganizmów w temp. 22℃ i 36 ℃ - PN-EN ISO 6222:2004 Z
Enterokoki - PN-EN ISO 7899-2:2004 Z
Clostridium perfringens (łącznie ze sporami) - PN-EN ISO 14189:2016-10
Legionella sp. – PN-EN ISO 11731:2017-08

Z - badania zatwierdzone przez Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w Białymstoku (Decyzja Nr HK - 11/D/2023 z 19.01.2023 r.

Parametry mikrobiologiczne:

bakterie grupy coli
Escherichia coli
enterokoki kałowe
Ogólna liczba mikroorganizmów w temp. 22℃ i 36℃
Clostridium perfringens ( łącznie ze sporami )
Legionella sp.

Escherichia coli

Cechy charakterystyczne

Występuje naturalnie w jelicie grubym człowieka oraz zwierząt. Do wód trafia wraz z kałem.
Może kolonizować skórę, błony śluzowe jamy ustnej oraz układ oddechowy
Wywołuje biegunki, zakażenia dróg moczowych, zapalenie opon mózgowych – u osób z obniżoną odpornością

Escherichia coli

(zwana również pod potoczną nazwą pałeczki okrężnicy)

Cechy charakterystyczne

Najbardziej odpowiedni wskaźnik zanieczyszczenia kałowego wody – niezdolna do namnażania się w wodzie
Wskaźnik nieprawidłowo działającego systemu dezynfekcji wody, świeżego zanieczyszczenia
Wrażliwa na powszechnie stosowane środki dezynfekcyjne
Znajduje się w dużych ilościach w ściekach surowych i oczyszczonych.
Występuje w wodach naturalnych i glebach niedawno zanieczyszczonych

Bakterie grupy coli

Cechy charakterystyczne

Wskaźnik efektywności uzdatniania wody
ich występowanie świadczy o wtórnym zanieczyszczeniu wody, nieprawidłowym jej uzdatnieniu lub zbyt dużej ilości substancji odżywczych sprzyjających rozwojowi tych organizmów;
Jeśli okaże się, iż w wodzie są bakterii typu coli - wody nie można pić bez przegotowania.
Same bakterie grupy coli w większości nie są szkodliwe dla człowieka. Ich obecność świadczy, jednak o obecności innych bakterii chorobotwórczych.

Ogólna liczba mikroorganizmów w temperaturze 22℃

Uważa się, że nie istnieje niebezpieczeństwo choroby, jeśli ilość tych bakterii nie przekracza 100 w 1 ml wody
Gdy występują licznie są wskaźnikiem zanieczyszczenia organicznego stwarzającego dogodne warunki dla rozwoju bakterii chorobotwórczych
Organizmy blisko wiązane z człowiekiem (bakterie , drożdże, grzyby, pleśnie ) występujące w wodzie oraz nieliczne glebowe
Wśród bakterii izolowanych z wody można wymienić bakterie z rodzaju Pseudomonas, Flavobacterium, Bacillus, jak też szczepy bakterii, które wykrywane są w wyższych temperaturach, w tym należące do rodzajów Vibrio, Serratia, Proteus, Staphylococcus oraz E.coli.

Ogólna liczba mikroorganizmów w temperaturze 36℃

Wysoka wartość kolonii bakteryjnych jest źródłem informacji co do możliwego zanieczyszczenia wody ściekami lub drobnoustrojami pochodzenia jelitowego,
Wskazuje iż może występować prawdopodobieństwo pojawienia się wśród nich kolonii bakterii potencjalnie chorobotwórczych dla człowieka.
Są to m.in. bakterie z rodziny Enterobacteriaceae w tym: Proteus, Serratia oraz bakterie grupy coli: Citrobacter, Enterobacter, Hafnia, Klebsiella czy E. coli.
Spośród innych bakterii wykrywane są pałeczki z rodzaju Aeromonas, Pseudomonas (P.cepacia, P. fluorescens, P. maltophilia), bakterie z rodzaju Staphylococcus, enterokoki.
Według normy PN-EN ISO 6222:2004 w wodzie pitnej ogólna liczba mikroorganizmów w 36°C po 48 godzinach nie powinna przekraczać 100 jtk/ml

Enterokoki

Cechy charakterystyczne

Składnik flory przewodu pokarmowego
Mogą wywołać zakażenia dróg moczowych, układu sercowo-naczyniowego, zapalenie opon mózgowych
Wskaźnik kontaktu wody pitnej z zanieczyszczeniami pochodzenia kałowego
Mają podwyższoną odporność na działanie chloru
Przydatne w rutynowej kontroli przeprowadzanej po ułożeniu nowych lub po dokonaniu napraw istniejących przewodów wodociągowych.

Clostridium perfringens

( łącznie ze sporami)

Cechy charakterystyczne:

Bakterie beztlenowe tworzące formy przetrwalnikowe
Stały składnik mikroflory jelitowej człowieka i zwierząt stałocieplnych
Wskaźnik odległego w czasie starego zanieczyszczenia wody kałem lub glebą skażoną kałem, przy jednoczesnym braku Escherichia coli i enterokoków

Clostridium perfringens

( łącznie ze sporami)

Cechy charakterystyczne:

Wskaźnik charakterystyczny dla wody wodociągowej pochodzącej z ujęć wód powierzchniowych lub z wód mieszanych ( z których część pochodzi za wód powierzchniowych ).
Spożywanie zanieczyszczonej wody powoduje trudne do przebycia zatrucia pokarmowe, które wiążą się z bólami brzucha oraz ostrą biegunką.
Powodują zakażenia ran.
Bakterie z tego rodzaju są bardzo odporne na dezynfekcję, są w stanie przetrwać w wodzie bardzo długo.
Obecność ich może wskazywać na błędy w uzdatnianiu wody

Legionella sp.

Legionella sp.

Bakterie z rodzaju Legionella to drobnoustroje, które mogą wywołać niebezpieczne zapalenie płuc. Występują głównie w wodzie, w tym w sztucznych systemach wodnych. Duże ilości Legionelli są obecne między innymi w instalacjach wodnych w budynkach.
Bakterie rozwijają się w tzw. biofilmie, przez co trudno jest je usunąć po skolonizowaniu instalacji wodociągowej. Biofilm z Legionellą może także powstać w warunkach domowych, np. na sitku napowietrzacza na kran.
Najlepsze warunki dla Legionelli stwarza woda o temperaturze 30-40°C. Sprawia to, że często namnaża się w nieprawidłowo działających instalacjach ciepłej wody użytkowej.

Jakie choroby wywołuje Legionella

Chorobę legionistów – ciężki zapalenie płuc gorączkę Pontiac – łagodna postać zakażenia
Do infekcji dochodzi poprzez wdychanie aerozolu wodnego, w których znajdują się bakterie, np. podczas brania prysznica.
Szczególnie narażone na zakażenie są dzieci, osoby starsze oraz osłabione przez inne dolegliwości.

Gdzie można spotkać bakterie Legionella?

Bakterie Legionella są powszechne w środowisku naturalnym, jednak ich ilość jest zbyt mała, aby stanowiły zagrożenie dla człowieka. Pomimo że powszechnie występuje w naturalnych zbiornikach wodnych oraz glebie, bardzo rzadko dochodzi do zachorowania z powodu kontaktu człowieka z nimi w tym środowisku.
Poza środowiskiem naturalnym Legionella występuje bardzo często w sztucznym środowisku wodnym, jakim są instalacje wodociągowe wewnątrz budynków. Różnica polega na tym, że zagęszczenie bakterii jest w nich znacznie większe, przez co stanowią większe zagrożenie. Ponieważ bakterie Legionella najlepiej czują się w środowisku o temperaturze od 32°C do 42°C, najczęściej możemy je spotkać w ciepłej wodzie użytkowej.
Innymi źródłami są również pozostałe instalacje i urządzenia z wodą, takie jak:
- klimatyzacja,
- wytwornice pary wodnej,
- jacuzzi,
- węże ogrodowe,
- wieże chłodnicze
Jeżeli woda zimna w naszych kranach i prysznicach ma ponad 20°C, również może być miejscem rozwoju
bakterii Legionella.

Jak można zarazić się Legionellą?

Legionella stanowi dla nas zagrożenie, gdy dostanie się do naszych dróg oddechowych. Nie jest niebezpieczna, gdy trafi do układu pokarmowego razem z wypitą wodą.
Legionellą możemy się więc zarazić wdychając powietrze, w którym znajduje się aerozol skażonej bakteriami wody.
Do zakażenia może dojść na przykład podczas kąpieli pod prysznicem, kiedy w powietrzu unosi się mgiełka z aerozolem wodnym. Jeżeli instalacje wodne w budynku, w którym bierzemy kąpiel, są skażone bakteriami Legionella, zakażenie podczas kąpieli jest bardzo prawdopodobne. Podczas oddychania kropelki aerozolu dostają się do naszych dróg oddechowych i osadzają się na płucach, gardle czy śluzówce nosa.
Szczególnie niebezpieczny jest aerozol o bardzo małej średnicy, poniżej 5µm (1/200 milimetra). Taki aerozol jest wytwarzany w ultradźwiękowych nawilżaczach powietrza, inhalatorach czy wytwornicach mgły.
Dodatkowe niebezpieczeństwo stanowią znajdujące się na dachach budynków wieże chłodnicze, które potrafią transportować skażony aerozol na bardzo duże odległości.
Do zarażenia Legionellą może dojść również poprzez używanie zanieczyszczonych urządzeń klimatyzacyjnych lub do inhalacji oraz podczas hospitalizacji przy pomocy wspomagania układu oddechowego.

Gdzie rozwijają się bakterie Legionella?

Legionella może skolonizować różnego rodzaju instalacje wodociągowe, takie jak instalacja wody zimnej, instalacja ciepłej wody użytkowej, instalacja wody przeciwpożarowej, czy też woda przemysłowa.
Ze względu na temperaturę oraz charakter użytkowania, największe zagrożenie stanowią instalacje c.w.u. i właśnie tam najczęściej spotykamy bakterie Legionella.
Największe zagrożenie skażenia występuje w budynkach, które są rozległe i mają skomplikowaną sieć. Duże ryzyko wystąpienia Legionelli dotyczy starych budynków. W nich częściej dochodzi do zmian w instalacjach, podczas których mogą powstawać tzw. martwe odnogi. W ślepo zakończonych odcinkach rur dochodzi natomiast do stagnacji wody, co sprzyja rozwoju bakterii.
Stare instalacje są też częściej zakamienione, co jest kolejnym czynnikiem ułatwiającym namnożenie mikroorganizmów. Łatwiej osadzają się one na ściankach przewodów, tworząc biofilm bakteryjny. Bakterie mają wtedy dostęp do składników mineralnych.
Można wyznaczyć 3 główne miejsca zakażenia Legionellą, które razem stanowią aż 70-80% wszystkich miejsc zakażeń:
- miejsce zamieszkania,
- szpital,
- miejsce tymczasowego pobytu, takich jak hotel czy hostel.

Legionella w miejscu zamieszkania

Źródłem może być przykładowo klimatyzacja lub prysznic, a więc Legionella obecna w ciepłej wodzie użytkowej.
Aby uniknąć zakażenia w swoim własnym domu, należy:
- utrzymywać instalację w czystości (np. regularne czyszczenie i dezynfekcja perlatorów oraz słuchawek prysznicowych),
- wykonywać regularne badania wody,
- monitorować temperaturę wody (bezpieczny przedział to mniej niż 20°C lub więcej niż 50°C).

Legionella w hotelach

Najczęściej źródłem występowania bakterii w tej kategorii budynków jest klimatyzacja, ciepła woda użytkowa pod prysznicem lub woda w
wannach z hydromasażem.
Każdy hotel ma obowiązek wykonać badanie wody przynajmniej raz w roku, jednak bardziej świadome jednostki wykonują badania częściej. Wybierając miejsce wypoczynku, warto zapytać hotel o wyniki badań wody lub o to, w jaki sposób stara się zminimalizować ryzyko wystąpienia Legionelli.

Legionella w szpitalach

Szpitale mają obowiązek badania wody przynajmniej dwa razy w roku.
Legionella jest w szczególności niebezpieczna dla osób, których układ odpornościowy jest osłabiony z powodu chorób współistniejących, leczenia lub urazów. Śmiertelność choroby legionistów u osób hospitalizowanych to ponad 40%.

Zapobieganie rozwojowi bakterii Legionella

Utrzymanie temperatury wody zimnej poniżej 20℃, a w instalacji wody ciepłej powyżej 55℃.
Izolowanie instalacji wody zimnej i wody ciepłej od siebie.
Unikanie tworzenia zastoin wody.
Likwidacja ślepych odcinków instalacji zasilającej.
Zapobieganie procesom korozji i tworzenia złogów instalacyjnych.
Utrzymanie instalacji w czystości.

Wymogi dla obiektów użyteczności publicznej w walce z Legionellą

Wymogi dla placówek zdrowotnych - badania wody minimum 2 razy w roku
Ilość pałeczek Legionella nie może przekraczać 50jtk/1000ml
Wymogi dla budynków zamieszkania zbiorowego ( hotele, akademiki, domy wczasowe,
placówki wychowawcze ) - badania wody minimum 1 raz w roku
Ilość pałeczek Legionella nie może przekraczać 100jtk/1000ml
Wymogi dla obiektów edukacyjnych i sportowych ( szkoły, uniwersytety, baseny ) - badania
wody minimum 1 raz w roku
Ilość pałeczek Legionella nie może przekraczać 100jtk/1000ml
Odpowiedzialność za stan wody oraz jego kontrolowanie ponosi dyrekcja w/w placówek

Wymagania w zakresie jakości wody przeznaczonej do spożycia i ciepłej wody użytkowej oraz podstawy prawne

Prowadzący obiekt ma obowiązek wykonać badania jakości ciepłej wody użytkowej z urządzeń w których w trakcie ich użytkowania wytwarzany jest aerozol wodno-powietrzny (natryski) zgodnie z częstotliwością wymaganą przepisami cytowanego rozporządzenia:
tego typu badania ma wykonać w pierwszym roku uruchomienia działalności, następne w odstępach 1 roku
natomiast jeżeli w kolejnych dwóch badaniach próbek ciepłej wody wykonanych stwierdzono < 100jtk/100ml, kolejne badanie wykonuje się po 3 latach.
Próby wody mogą pobierać tylko przeszkoleni próbkobiorcy, natomiast analizy próbek wody w kierunku bakterii Legionella sp. mogą wykonywać laboratoria Państwowej Inspekcji Sanitarnej lub inne laboratoria o udokumentowanym systemie jakości prowadzonych badań wody, zatwierdzonym przez Państwową Inspekcję Sanitarną (zgodnie z art. 12 ust. 4 Ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków z dnia 7 czerwca 2001 r.).
§ 3 ust. 1 Rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 7grudnia 2017r. w sprawie jakości wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi ( Dz. U. z 2017 r. poz. 2294 z późn. zm.), tzn. woda jest zdatna do użycia, jeżeli jest wolna od mikroorganizmów chorobotwórczych i pasożytów w liczbie stanowiącej potencjalne zagrożenie dla zdrowia ludzkiego, wszelkich substancji w stężeniach stanowiących potencjalne zagrożenie dla zdrowia ludzkiego oraz nie wykazuje agresywnych właściwości korozyjnych i spełnia wymagania:
mikrobiologiczne określone w części A załącznika nr 1 do rozporządzenia;
chemiczne określone w części B załącznika nr1 do rozporządzenia.
Natomiast zgodnie z zapisem w ust. 2 ww. rozporządzenia ciepła woda użytkowa powinna, oprócz wymagań określonych w ust. 1, spełniać wymagania określone w części A załącznika nr 5 do rozporządzenia tj. Legionella sp.
Ponadto zgodnie z § 18 ww. rozporządzenia, minimalna częstotliwość pobierania próbek ciepłej wody oraz procedury postępowania w zależności od wyników badania bakteriologicznego, przez przedmioty wykonujące działalność leczniczą w rodzaju stacjonarne i całodobowe świadczenia zdrowotne oraz właścicieli lub zarządców budynków zamieszkania zbiorowego oraz budynków użyteczności publicznej, w których w trakcie ich użytkowania wytwarzany jest aerozol wodno-powietrzny, określone są w części B załącznika nr 5 do ww. rozporządzenia.
Parametr Legionella sp. należy badać w próbkach wody ciepłej pobranych w przedsiębiorstwach podmiotu wykonującego działalność leczniczą w rodzaju stacjonarne i całodobowe świadczenia zdrowotne i w budynkach zamieszkania zbiorowego oraz w budynkach użyteczności publicznej, w których w trakcie ich użytkowania wytwarzany jest aerozol wodnopowietrzny

Wymagania w zakresie jakości wody przeznaczonej do spożycia i ciepłej wody użytkowej oraz podstawy prawne

w przypadku gdy obiekt zaopatrywany jest w wodę pochodzącą z indywidualnego ujęcia (studni), prowadzący ma obowiązek uzgodnić harmonogram badań wody z Inspektorem Sanitarnym oraz wykonać badania jakości wody zgodnie z częstotliwością wymaganą przepisami cytowanego rozporządzenia:
dla produkcji wody z ujęcia ≤ 100 m3 /doba – nie rzadziej niż 2 próby na rok (parametry grupy A) oraz 1 próba raz na dwa lata (parametry grupy B);
dla produkcji wody z ujęcia >100≤1000 m3/doba 4 próby na rok (parametry grupy A) i 1 próba na rok (parametry grupy B).
Próby wody mogą pobierać tylko przeszkoleni próbkobiorcy, natomiast analizy próbek wody mogą wykonywać laboratoria Państwowej Inspekcji Sanitarnej lub inne laboratoria o udokumentowanym systemie jakości prowadzonych badań wody, zatwierdzonym przez Państwową Inspekcję Sanitarną (zgodnie z art. 12 ust. 4 Ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków z dnia 7 czerwca 2001 r.).
podmiot dostarczający lub wykorzystujący wodę, pochodzącą z indywidualnego ujęcia, w ramach działalności gospodarczej lub w budynkach użyteczności publicznej, budynkach zamieszkania zbiorowego lub w podmiotach działających na rynku spożywczym, wykorzystujących wodę przeznaczoną do spożycia dla co najmniej 50 osób lub co najmniej średnio 10 m3 wody na dobę
§ 7 pkt 2 Rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 7 grudnia 2017 r. w sprawie jakości wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi ( Dz. U. z 2017 r. poz. 2294 z późn. zm.) - ustalanie harmonogramu pobierania próbek wody do badań jakości wody (zakres, częstotliwość) tak, aby liczba próbek, w miarę możliwości, rozkładała się równomiernie w czasie i miejscu;
§ 7 pkt 7 lit. c ww. rozporządzenia – przekazywanie właściwemu inspektorowi sanitarnemu sprawozdań z badań jakości wody w terminie miesiąca od dnia sporządzenia sprawozdania z badań jakości wody;
§ 12 ust. 3 ww. rozporządzenia – przedłożenie oceny ryzyka (w przypadku jej przeprowadzenia) do zatwierdzenia właściwemu inspektorowi sanitarnemu w zakresie bezpieczeństwa zdrowotnego konsumentów
podmiot dostarczający lub wykorzystujący wodę pochodzącą z indywidualnego ujęcia w ramach działalności gospodarczej lub w budynkach użyteczności publicznej, budynkach zamieszkania zbiorowego lub w podmiotach działających na rynku spożywczym, wykorzystujących wodę przeznaczoną do spożycia przez ludzi dla mniej niż 50 osób lub mniej niż średnio 10 m3 wody na dobę ustala z właściwym inspektorem sanitarnym zakres badanych parametrów oraz częstotliwość wykonywania badań jakości wody

Monitoring kontrolny podstawowy do odbioru budynku lub lokalu oraz na potrzeby atestu gospodarstwa rolnego

(Woda ze studni głębinowej lub kopanej oraz sieci wodociągowej)

W skład zestawu wchodzą następujące badania:
Mikrobiologia:

Liczba bakterii grupy coli,
Liczba Escherichia coli,
Liczba mikroorganizmów w 22±2⁰C po 72h,
Enterokoki kałowe.
Fizykochemia - badanie wody podstawowe.
mętność,
barwa,
zapach,
smak,
przewodność elektrolityczna właściwa,
pH.

Zakres analiz zgodny z Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 7 grudnia 2017 roku w sprawie jakości wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi.

Dlaczego należy badać wodę pitną ?

Za jakość wody pitnej dostarczanej przez wodociągi odpowiada jej dystrybutor. Nie oznacza to niestety, że zła jakość wody w naszym kranie to wina MPWiK (a przynajmniej nie zawsze). Najczęściej występującym problemem z jakością wody jest jej zakażenie mikrobiologiczne.
Zgodnie z wymaganiami Rozporządzenia Ministra Zdrowia woda przeznaczona do spożycia powinna być wolna od bakterii chorobotwórczych takich jak bakterie coli, paciorkowce kałowe czy beztlenowce, a ilość drobnoustrojów niechorobotwórczych nie powinna wykraczać poza przyjęty stan prawidłowy.
Zakażenia mikrobiologiczne mają charakter punktowy i najczęściej zaczynają się od końca sieci wodociągowej tj. od wylewki. Zakażenie wodociągu postępuje niejako „w górę” sieci. Ponieważ dostawca wody nie jest w stanie panować nad stanem higieny każdego kranu w Kraju jego odpowiedzialność za jakość wody ograniczona jest do zewnętrznej sieci przesyłowej.
Za jakość wody wewnątrz budynku odpowiada zawsze jego administrator. Problemy z mikrobiologiczną jakością wody zdarzają się najczęściej tam gdzie pobór wody jest mały lub wręcz zerowy tj. w nieużywanych lokalach czekających nieraz miesiącami na najemcę, w ośrodkach wypoczynkowych o niskim obłożeniu lub w nowo wybudowanych budynkach, gdzie sieć wodociągowa nie została prawidłowo zdezynfekowana i wypłukana po zakończeniu prac. Aktualny wynik badania wody będzie nam potrzebny zawsze gdy chcemy uzyskać odbiór budynku, otworzyć nowy punkt gastronomiczny lub gabinet kosmetyczny czy też lekarski.

Wymagania prawne

W Polsce wymagania dotyczące wody regulowane są przez:

Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 7 grudnia 2017 r. w sprawie jakości wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi,
Ustawę z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków.

Gdzie wykonać badania wody?

Analizę wody na potrzeby Sanepidu można zlecić w każdym laboratorium badania wody posiadającym stosowne Zatwierdzenie zgodnie z Ustawą o zaopatrzeniu w wodę oraz zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Zdrowia.
Badanie wody możesz wykonać w PLOM Białystok na ul. Dąbrowskiego 28

Jak często musi być badana woda?

Badanie próbek wody należy wykonywać zawsze po dokonaniu zmian na sieci wodnej np. po awarii systemu rur, czy po wykonaniu prac na sieci wodno-kanalizacyjnej, a także zgodnie z częstotliwością określoną w procedurze zaopatrzenia obiektu w wodę, która powinna być zawarta w dokumentacji GMP/GHP.

UWAGA!

Sprawdź koniecznie, jaką częstotliwość badań określa Twoja procedura zaopatrzenia w wodę. Jeśli nie jesteś pewien zapisu odnośnie określonej częstotliwości, skonsultuj go z urzędnikiem Inspekcji Sanitarnej.

Pobieranie próbek do badań mikrobiologicznych

Próbki należy dostarczyć w jałowych opakowaniach, w jak najkrótszym czasie po pobraniu. Jeśli nie masz możliwości, aby próbkę wody do badań pobrała wykwalifikowana osoba z laboratorium, pamiętaj:

Zanim pobierzesz próbki należy sprawdzić nie tylko szczelność kranu, ale także należy usunąć wszystkie elementy, które znajdują się u wylotu kurka.
Wyczyść kran szczotką z zewnątrz i wewnątrz z pomocą detergentu, a następnie dokładnie opłucz i zamknij kran.
Zdezynfekuj kran przy pomocy płomienia lub poprzez zanurzenie w alkoholu przez 2 – 3 minuty.
Otwórz kurek i spuszczaj wodę od 5 do 10 minut. Po upływie tego czasu, napełnij przygotowany pojemnik jałowy do ¾ objętości. Uważaj, aby podczas napełniania pojemnik nie dotknął kranu.
Zamknij opakowanie i dostarcz je jak najszybciej do laboratorium.

Badanie wody w lokalach gastronomicznych

Analiza wody jest jednym z elementów zapewnienia bezpieczeństwa żywności zgodnie z systemem analizy zagrożeń i krytycznych punktów kontroli (HACCP). System taki obowiązuje (a przynajmniej powinien obowiązywać) w każdym obiekcie produkcji żywności lub żywienia zbiorowego.
Badania wody zlecane są zatem w regularnych odstępach czasu przez każdego producenta żywności oraz każdy lokal gastronomiczny, stołówkę lub tym podobne. Obowiązek realizacji założeń systemu HACCP spoczywa na właścicielu obiektu.

Jak zlecić analizę wody ?

W celu zamówienia usługi badania wody należy skontaktować się z Podlaskiem Laboratorium Oceny Mleka Sp. z o.o..
Zgodnie z procedurą konieczne będzie wypełnienie zlecenia w którym podamy dane zamawiającego oraz adres poboru próbek.
Próbki wody do badań zostaną pobrane przez certyfikowanego próbkobiorcę i przetrasportowane w kontrolowanych warunkach do Laboratorium.
Badania fizykochemiczne zlecone przez Klienta zostaną podzlecone do Laboratorium Badania Wody Wodociągi Białostockie Sp. z o.o.
Wyniki analizy wody zostaną przesłane na maila lub pocztą w zależności od tego na którą opcję się zdecydujemy.

Zapraszamy do współpracy !

Nowe podejście w leczeniu mastitis

Wiele antybiotyków stosowanych w oborze służy do leczenia schorzeń wymienia. Aktualne badania przeprowadzone w Niemczech mówią o tym, iż w niektórych przypadkach można lub alternatywnie zastosować niesteroidowe leki przeciwzapalne – tak zwane NSAID.
Gdy podczas doju w mleku pojawią się zmiany czy skłaczenia, dotkniętą ćwiartkę bardzo szybko traktuje się tubą dowymieniową (z antybiotykiem). Po dwóch, trzech dniach od zakończenia antybiotykoterapii mleko wygląda w wielu przypadkach znowu normalnie. Ten rodzaj terapii łączy się z okresem karencji, a więc mleko jeszcze przez wiele kolejnych dni po zakończonej kuracji nie trafi do mleka zbiorczego. Przy wydajności 30 kg straty na mleku mogą wynieść nawet do 80 euro na krowę. Do tego dochodzi jeszcze dodatkowa praca przy stanowisku udojowym i odprowadzaniu mleka oraz koszty leczenia. To wszystko sprawia, że warto przemyśleć dotychczasowe postępowanie w tym zakresie.

Nie podajemy antybiotyków „na oślep”

Przed każdym włączeniem antybiotyku, dobrą praktyką weterynaryjną będzie na początku określenie czynnika chorobotwórczego oraz wykonanie antybiogramu. Tylko w ten sposób można dobrać odpowiedni antybiotyk zwalczający bakterię, która wywołała zapalenie oraz określić odpowiedni czas trwania terapii. Na przykład, przy wykryciu bakterii Streptococcus uberis zaleca się przy pierwszym zakażeniu, wydłużenie czasu kuracji do pięciu dni, w celu polepszenia procesu zdrowienia oraz wyeliminowania nawrotu. Przy zakażeniach bakterią Streptococcus uberis oraz innymi paciorkowcami wywołującymi mastitis pomocne będzie w pierwszej kolejności zastosowanie antybiotyków penicylinowych, a przy na- wrotach półsyntetycznych penicylin jak oksacylina czy kloksacylina. Cefalosporyny, od pierwszej do czwartej generacji, też będą skuteczne w walce z Streptococcus wywołującymi mastitis, zgodnie z kryteriami doboru antybiotyku, jednak wybór penicyliny jako substancji czynnej o wąskim spektrum działania będzie się wydawał odpowiedniejszy od antybiotyków o szerokim spektrum. Przy bakteriach z grupy Coli często stosuje się antybiotyki fluorochinolowe jak enrofloksacyna lub marbofloksacyna, jak również cefalosporyny trzeciej i czwartej generacji. Tu również należy zaznaczyć problematyczność szerokiego spektrum działania leku i jego klasyfikację do leków rezerwowych.

Wymagana redukcja w stosowaniu antybiotyków będzie działała nie tylko na korzyść wymagającego klienta. Dla hodowców rzadsze stosowanie antybiotyków będzie oznaczało oszczędność na lekach, mniejsze straty na mleku oraz brak dodatkowej pracy przy stanowisku udojowym.
Według dotychczasowego stanu wiedzy, istnieją dwie podstawy do redukcji zastosowania antybiotyków przy klinicznym zapaleniu mastitis: przypadki mastitis niewywołane bakteriami oraz chroniczne, nieuleczalne przypadki chorób wymienia.
Jednak zanim się zaoszczędzi na antybiotyku w leczeniu mastitis, trzeba dokładnie się przyjrzeć, z jakim przypadkiem mamy do czynienia.

Bez antybiotyków przy negatywnym badaniu bakteriologicznym

Terapia antybiotykowa ma wtedy sens, gdy w wymieniu znajdują się bakterie, które należy zwalczyć. Badanie bakteriologiczne mleka dostarczy tu potrzebnych informacji. Oczywiście zawsze pod warunkiem sterylnego pobierania próby. Jeśli wynik badania będzie negatywny, oznacza to, iż krowa nie potrzebuje terapii antybiotykowej.

Gdy bakterie wnikną do ćwiartki wymienia i się tam namnożą, odpowie układ immunologiczny krowy i zostaną zaktywizowane komórki obronne – leukocyty. Liczba leukocytów, czyli komórek somatycznych w mleku wzrośnie. W wyniku procesu fagocytozy komórki obronne zaczną „zjadać” patogeny, unieszkodliwiając je. Obok wzrostu liczby komórek somatycznych w mleku, może również dojść do zmian wydzielniczych w formie skłaczeń, które przykładowo mogą powstawać z obumarłych bakterii, leukocytów i nabłonka wymieniowego. Najpóźniej, kiedy to skłaczenia są już widoczne w mleku, powinno się pobrać próby mleka z ćwiartki do zidentyfikowania patogenu, ponieważ z każdą godziną choroby częstość wykrywania bakterii maleje (grafika 1).
Średnio co czwarta próba ma negatywny wynik bakteriologiczny. Wielu hodowców denerwują takie wyniki badań oraz fakt wyrzucenia w takim przypadku pieniędzy w błoto. Taki wynik powinien być jednak dla hodowcy ostatnim powodem do zdenerwowania, ponieważ może on stanowić podstawę do decyzji o niepodaniu antybiotyku lub o zakończeniu antybiotykoterapii.
Decyzja o jej przerwaniu powinna być jednak podjęta po trzecim dniu podawania leku, aby zapobiec wystąpieniu lekoodporności.

Szybkie testy mogą być pomocne przy podjęciu decyzji

Powyżej opisane zalecenia mogą być zastosowane wtedy, kiedy mamy informacje o obecności patogenu oraz jego rodzaju do drugiego dnia choroby. Zastosowanie znajdują w takim przypadku szybkie testy, albo petrifilmy. Mogą one być przeprowadzone we współpracy z lekarzem weterynarii na miejscu lub w gabinecie. W zależności od wyniku, możemy podjąć decyzję czy możemy zrezygnować z terapii antybiotykowej. Mimo to, nie powinno się rezygnować z przeprowadzenia tradycyjnego testu bakteriologicznego w laboratorium, ponieważ umożliwia on sporządzenie anty- biogramu, co oznacza dostarczenie informacji nie tylko o patogenie, ale również doborze odpowiedniej substancji czynnej w leczeniu. Ponieważ tylko za pomocą klasycznego badania w laboratorium (specjalizującym się w badaniach mastitis) można określić dominujący patogen, dopasować odpowiedni antybiotyk oraz odpowiednie zarządzanie stadem pod kątem zdrowia wymion. Z powodu drogi, jaką zajmuje przesłanie testu, przy konwencjonalnym badaniu bakteryjnym na wynik trzeba poczekać trochę dłużej. Wynik testu laboratoryjnego z powodu czasu, jaki zajmuje przesłanie wyników, nie pomoże konkretnie zakażonej krowie, natomiast jest nieodzowny jako zróżnicowane badanie w określeniu sytuacji w stadzie.

Krowy z chorym wymieniem, które mają gorączkę, potrzebują antybiotyków
Jeśli krowa z mastitis oprócz zmian wydzielniczych ma spuchnięte, bolące wymię oraz gorączkę, musi być poddana leczeniu weterynaryjnemu chociażby z powodu wymogów związanych z dobrostanem zwierząt. Z tego względu terapia leczenia ciężkiego zapalenia wymienia jest połączona z interwencją antybiotykami, działającymi systemicznie lub podawanymi miejscowo.

Jeśli skłaczeniu towarzyszy zaczerwienienie ćwiartki, bolesność i opuchlizna, mówimy wtedy o umiarkowanym zapaleniu, w którym wystarczy miejscowa terapia antybiotykiem. W każdym przypadku podawanie NSAID-leków przeciwzapalnych zmniejszy symptomy zapalenia oraz pomoże uniknąć dalszych uszkodzeń tkanki, które powodują infekcje bakteryjne. Krowa szybciej zdrowieje.
Zasadność stosowania kuracji u chronicznie chorych krów
Większość antybiotyków stosowanych przy zapaleniu wymienia zużywa się do leczenia krów przewlekle chorych, które wchodzą w kolejne laktacje z odnowionym zapaleniem wymienia. Często terapia leczenia krów z wyższą ilością komórek somatycznych w mleku jest tymczasowo intensyfikowana. Antybiotyk podaje się miejscowo, systematycznie oraz przez dłuższy czas. Każda chronicznie chora krowa po krótkim okresie poprawy, zapada ponownie na zapalenie. Ogólnie leczenie takich krów jest zbyt częste, trwa za długo i jest nieefektywne. To co naprawdę pomaga przy utrzymującej się podniesionej liczbie komórek somatycznych, to zasuszenie z antybiotykiem. Oprócz krów, u których doszło do zakażenia Staphylococcus aureus, przy innych patogenach stopień wyzdrowień wynosi 80–95% podczas zasuszenia, podczas gdy przy S. aureus poprawę można odnotować tylko u co drugiej krowy.

Jeśli u chronicznie chorej krowy pojawią się w laktacji ponownie widoczne zmiany w mleku, wystarczy wtedy tylko zastrzyk ze środkiem przeciwzapalnym. Według badań, wykazują one podobnie wysokie wskaźniki wyzdrowienia jak w przypadku antybiotyków. W przypadku krów chorych przewlekle, można zrezygnować z regularnych badań bakteriologicznych, ponieważ wskaźnik wyzdrowień zarówno z antybiotykiem czy bez jest bardzo niski (maksymalnie 30%). Zaleca się przeprowadzanie losowych prób bakteriologicznych, aby mieć na oku przekrój patogenów występujących w stadzie. Ogólnie, warto przemyśleć decyzję o obecności chronicznie chorej krowy w stadzie, ponieważ niezależnie od tego, czy objęta jest antybiotykoterapią czy nie, roznosi cały czas zarazki, zagrażając przy tym ogólnemu zdrowiu w stadzie.

Podsumowanie

Nowe procedury postępowaniu z mastitis wynikające z tzw. szybkiej diagnostyki umożliwiają podjęcie decyzji o niestosowaniu antybiotyków w poszczególnych przypadkach:

Gdy wynik badania bakteriologicznego jest negatywny.
W przypadkach krów chronicznie chorych.

Rozpoczęta terapia antybiotykowa nie może być przerwana przed trzecim dniem terapii, aby nie doszło do odporności na antybiotyk.
Najpóźniej, gdy skłaczenia są już widoczne w mleku, powinno się pobrać próby mleka do badania bakteriologicznego. Jest to kluczowe dla wyboru odpowiedniej substancji czynnej oraz określenia czasu trwania terapii.

Elita Dr Marion Weerda

Mikrobiologiczna analiza wody

Woda jest naturalnym środowiskiem życia mikroorganizmów. Żyją w niej bakterie, grzyby wirusy oraz bakteriofagi. Często obok naturalnej i niegroźnej mikroflory, mogą pojawić się również bakterie i wirusy chorobotwórcze. Aby się dowiedzieć czy woda, z której korzystasz jest bezpieczna, koniecznie zleć bakteriologiczną analizę wody.

Najczęściej mikroorganizmy chorobotwórcze pojawiają się w środowisku, gdzie woda ma kontakt pośredni lub bezpośredni z odchodami ludzkimi lub zwierzęcymi. Bakterie mogą pojawić się w wodzie w każdej chwili. Jest to problem, który może przytrafić się tak samo w przypadku wody wodociągowej, jak i z własnego ujęcia. Warto podkreślić, że w drugim przypadku to sami właściciele odpowiadają za bezpieczeństwo wody użytkowej. Bakterie najczęściej są praktycznie nieodczuwalne przez ludzkie zmysły. Nie zmieniają smaku, zapachu czy barwy wody, a przy tym powodują ogromne zagrożenie dla zdrowia!

Właściwe rozpoznanie problemu jest niezwykle istotne. W tym celu należy zlecić profesjonalną mikrobiologiczną analizę wody. Jest to bardzo ważne badanie, pozwalające określić czy i z jak dużym skażeniem mamy do czynienia. To dzięki temu badaniu można określić czy woda w ogóle nadaje się do użytku i czy wymaga natychmiastowej interwencji.

Niebezpieczne bakterie i wirusy

Bakterie i wirusy mogą powodować wiele chorób. Mogą być to niegroźne dolegliwości żołądkowe lub bardzo groźne choroby. Między innymi zapalenie wątroby, tyfus czy czerwonka. Dlatego warto zbadać wodę pod kątem bakteriologicznym. Szczególnie wodę, która przeznaczona jest do celów spożywczych. Nie ma jednak konieczności badania wody pod kątem każdego możliwego zagrożenia.

Które bakterie warto badać?

Wystarczy sprawdzić czy w wodzie obecne są organizmy wskaźnikowe. Jeżeli ich nie ma, oznacza to, że groźniejsze mikroorganizmy również nie będą występować. Ich obecność wskazuje, że mogą pojawić się również znacznie bardziej niebezpieczne bakterie czy wirusy, a wodę należy poddać dezynfekcji. Inne mikroorganizmy występują w wodach powierzchniowych, inne w wodach gruntowych, a jeszcze inne w wodach podziemnych.
W wodzie mogą występować dwa rodzaje bakterii, budzących największe kontrowersje i panikę. Mowa tu o bakteriach E.coli oraz bakteriach Legionelli. Mikrobiologiczną analizę wody można wykonać także pod ich kątem.

Badanie wody na bakterie E.coli

E.coli są bakteriami, o których mówi się zdecydowanie najwięcej w kontekście skażenia wód użytkowych. Jej obecność wyklucza wodę z funkcji użytkowej. Bakterie E.coli mogą pochodzić ze środowiska, jednak najczęściej są pochodzenia kałowego. Wystąpienie E.coli jest traktowane jako wyznacznik podatności ujęcia na skażenie mikrobiologiczne. Wykrycie bakterii E.coli podczas badania jest często także informacją o możliwości wystąpienia problemu wewnątrz instalacji wodnej. Bakterie E.coli wykryte podczas analizy bakteriologicznej mogą mieć swoją przyczynę w:

Wystąpieniu zanieczyszczeń po modernizacji sieci wodociągowej
Na skutek czyszczenia lub dezynfekcji fragmentu sieci wodociągowej
Z powodu występowania przepływów wstecznych

Występowanie bakterii E.coli w wodzie jest najczęściej świadectwem bytowania także innych mikroorganizmów w wodzie, o znacznie większej odporności oraz szkodliwości w stosunku do ludzkiego organizmu. Same bakterie E.coli są w stanie doprowadzić do poważnych dolegliwości pokarmowych.
Zgodnie z obowiązującym w Polsce rozporządzeniem, w 100 ml wody nie powinny znaleźć się żadne bakterie E.coli. Bakteriologiczną analizę wody należy przeprowadzić od 8 do 12 godzin od momentu poboru próbki wody.

Badanie wody na Legionellę

Bakterie Legionelli ze względu na swoją specyfikę, najchętniej bytują w wodach ciepłych. Służy im temperatura 38-42 stopni. Stanowią spore zagrożenie dla instalacji z ciepłą wodą. Bardzo szybko dochodzi w nich do ich namnażania. Występowanie w instalacjach z wodą ciepłą nie jest jednak regułą. Legionella może bytować również na odcinkach, przez które przepływa woda zimna. Rozwojowi bakterii Legionella sprzyja również: rdza, kamień kotłowy, osad biologiczny. Bakterie Legionella chętnie będą rozwijały się w miejscach ze spowolnionym przepływem wody. Do organizmu bakterie Legionella przenikają wraz z aerozolem wodno-powietrznym. Po prostu je wdychamy. Do zakażenia może dojść nawet podczas codziennego mycia rąk lub kąpieli. Na występowanie bakterii Legionella powinni być szczególnie uczuleni właściciele urządzeń podgrzewających wodę, jak bojlery.

Bakterie Legionella są w stanie doprowadzić do rozwoju choroby zwanej chorobą legionistów lub Legionellozą. W swoim przebiegu choroba ta może przypominać zapalenie płuc. Czasem zdarza się, że choroba występuje także poza płucami. W takich przypadkach obejmuje inne narządy i jest ciężka w przebiegu. W najlżejszej postaci Legionelloza przypomina grypę i utrzymuje się w organizmie przez kilka dni. Choroba może też wystąpić w wariancie przewlekłym i przybrać formę nawracającego kaszlu.
Bakteriologiczne badanie wody w kierunku wykrycia bakterii Legionella trwa do około 10 dni. Oznaczenie jest możliwe z wykorzystaniem filtracji membranowej. Co ciekawe, cechą charakterystyczną bakterii Legionella jest to, że są fluorescencyjne w świetle UV. Cechuje je duża odporność na dezynfekcję za pomocą chloru.

Co obejmuje bakteriologiczna analiza wody?

W zależności od pochodzenia wody oraz jej przeznaczenia, analiza wody wykonywana jest nieco inaczej. Są jednak pewne standardy, których należy się trzymać. Można przyjąć, że każda bakteriologiczna analiza wody powinna obejmować badanie na:

ogólną liczbę mikroorganizmów w 22° C i 36° C
liczbę bakterii z grupy Coli, typ fekalny oraz Escherichia
liczby Enterokoków kałowych
liczbę Clostridium perfringens (powierzchniowe lub mieszane)
Pseudomonas aeruginosa (butelkowana, cysterny, lub gdy zachodzi podejrzenie dla wody pitnej)
Legionella (tylko dla wody ciepłej)

Jak pobrać próbkę wody do analizy?

Kto pobiera próbkę wody do badania? Najlepszym rozwiązaniem, jeżeli chodzi o bakteriologiczną analizę wody, jest wezwanie osoby z laboratorium, która sama pobierze próbkę wody. Wtedy mamy pewność, że cała procedura zostanie wykonana w poprawny sposób.
Próbkę wody do badania może pobrać na zlecenie pracownik laboratorium lub klient indywidualny. Wszystko zależy od preferencji oraz konkretnej sytuacji.
Próbkę wody zaleca się pobrać z kranu najczęściej używanego. Unikać kranów będących w złym stanie technicznym, skorodowanych.
Do badania pod względem bakteriologicznym i fizykochemicznym zawsze należy pobierać wodę zimną.

Jak przygotować próbkę do analizy bakteriologicznej?

Próbki należy pobierać do sterylnych butelek. Można je uzyskać w laboratorium badawczym. W przeciwnym wypadku można wprowadzić do wody bakterie i zaburzyć wynik analizy wody. Takiej butelki nie wolno przepłukiwać przed pobraniem próbki. Nie wolno też dotykać wewnętrznych części butelki i korka. Nie wolno też dotykać wylewki górną częścią pojemnika przeznaczonego na próbkę.
Przygotuj: rękawiczki, detergent, środek dezynfekcyjny, sterylną butelkę, ręcznik papierowy). Przed pobraniem zdejmij z kurków wszelkie urządzenia np. rozbryzgowe, sitka, przedłużki itp.
Spuść zimną wodę z kranu przez ok 5 – 10 minut średnim strumieniem wody, tak aby woda nie była zbyt wzburzona i nie powodowała zrywania zanieczyszczeń z rury.
Bezpośrednio przed pobraniem dokładnie umyj kran wodą z detergentem, dokładnie spłucz i wytrzyj ręcznikiem papierowym.
Metalowy kran opal płomieniem, kran plastikowy zanurz na 2, 3 minuty w środku dezynfekującym lub przetrzyj watą nawilżoną spirytusem.
Lekko odkręć kran i pozostaw przez ok 2 minuty. aby wyrównało się ciśnienie w instalacji, a wszelkie cząstki mechaniczne mogące wypłynąć w początkowej fazie poboru wody, zostały wypłukane. Dzięki temu działaniu jesteśmy w stanie uzyskać stabilne parametry wypływającej wody.
Bezpośrednio przed pobraniem próbki otwórz butelkę, uważając aby nie doprowadzić do jej zanieczyszczenia. Nie dotykając wlotu butelki napełnij ją powolnym strumieniem do około 4/5 objętości.
Nie płucz butelki przed pobraniem. Nie odlewaj nalanej już wody.
Szczelnie zamknij butelkę bezpośrednio po pobraniu próbki, opisz imieniem i nazwiskiem, miejscem poboru wody, datą i godziną poboru wody.

Jak przygotować próbkę do analizy fizykochemicznej?

Próbki wody należy pobrać w pojemniki dostępne w Laboratorium lub do czystych
butelek szklanych lub z tworzywa sztucznego po wodzie mineralnej niegazowanej, o pojemności minimum 1 litra próbki . Inny rodzaj pojemników jest niedopuszczalny.

Próbkę wody zaleca się pobrać z kranu najczęściej używanego. Unikać kranów będących w złym stanie technicznym, skorodowanych.
Odkręć kurek i spuszczać wodę (zimną) przez około 3 minuty lub dłużej do uzyskania jej stabilnego składu (tj. do osiągnięcia stałej temperatury). Zwrócić uwagę, aby żadne zanieczyszczenia zewnętrzne nie dostały się do próbki,
Ustal strumień wody tak, aby wypływ z kranu nie był wzburzony
Dwukrotnie przepłucz butelkę pobieraną wodą,
Wodę pobierz, tak aby zminimalizować natlenienie wody – wlot butelki zbliż do wylewki kranu,
Wodę wlewaj do butelki powolnym strumieniem, aż do momentu przelania się, ważne jest aby pojemnik był napełniony wodą bez pęcherzyków powietrza tzn. „pod korek”,
Po napełnieniu natychmiast zamknij butelkę,

Kilka dobrych rad

Próbki należy dostarczyć do laboratorium tak szybko, jak jest to tylko możliwe. w czasie nie dłuższym niż 7 godzin od momentu pobrania, maksymalnie do godz. 11 po wcześniejszym uzgodnieniu ( tel. 514 853 357, 85 66 44 504
Próbki zaleca się transportować w temperaturze (5 ± 3)ºC chroniąc przed bezpośrednim światłem słonecznym. Najlepiej trzymać ją w zacienionym miejscu lub szczelnie schować w pojemniku, do którego wnętrza nie będzie dochodziło światło.
Sposób pobierania oraz warunki transportu mają istotny wpływ na uzyskiwane wyniki badań. Laboratorium nie ponosi odpowiedzialności za pobieranie i warunki transportu próbek wody pobieranych przez klienta.

UWAGA !
Próbki do badań przyjmowane są w poniedziałki i wtorki w godzinach od 7:00 do 11:00
Bardzo prosimy o wcześniejsze uzgodnienie z Laboratorium terminu dostarczenia próbek.

Badanie wody ze studni

Woda pochodząca z ujęć własnych podlega pod to samo rozporządzenie Ministra Zdrowia oraz musi spełniać te same wymagania jakościowe jak woda wodociągowa.
W przypadku wodociągów miejskich odpowiedzialność utrzymania wody na odpowiednim poziomie jakościowym spoczywa na zakładach wodociągowych.
Jeżeli posiadamy studnię głębinową, sami musimy zadbać o właściwości wody.

Szacuje się, że nawet około 80 procent indywidualnych ujęć może charakteryzować się przekroczeniami stężeń substancji znajdujących się w wodzie, w tym także bakteriami.

Wodę ze studni głębinowej i kopanej powinno się regularnie badać. Dzięki temu można uniknąć zakażenia niebezpiecznymi dla zdrowia substancjami. Spożywanie zakażonej, nieczystej wody ze studni może doprowadzić do wielu negatywnych skutków zdrowotnych u dzieci, młodzieży i dorosłych. Na zły stan wody ze studni kopanej wpływa nieodpowiednie jej zabezpieczenie, bliskość szamba i wynawożonych pól uprawnych, a także niekorzystanie z niej przez dłuższy czas. Dlatego też powinno się przeprowadzać regularne badanie wody ze studni kopanej. Dzięki temu wiadomo, czy trzeba wykonać zabieg dezynfekcji studni.
Możemy być pewni, czy woda ze studni jest odpowiednia do spożywania i używania w inny sposób tylko jeśli przebada ją profesjonalne laboratorium.
Woda nie jest sterylnym środowiskiem i naturalnie występują w niej bakterie . W przypadku wody ze studni sami powinniśmy zadbać o jej jakość. Najlepszym rozwiązaniem jest zlecenie w laboratorium analizy mikrobiologicznej organizmów wskaźnikowych tj. bakterii grupy coli, E.coli, enterokoków kałowych oraz ogólnej liczby mikroorganizmów w wodzie. Mogą one powodować różne choroby a ich obecność oznacza występowanie innych niebezpiecznych dla zdrowia bakterii. W takim przypadku zalecane jest przeprowadzenie dezynfekcji wody. Można ją wykonać na dwa sposoby. Najprostszym jest przechlorowanie studni. Można je wykonać samodzielnie lub zlecić kwalifikowanej firmie. Po tej czynności problem najczęściej znika.
Zdarza się często, że chlorowanie jest czasowym rozwiązaniem i po pewnym czasie bakterie znowu pojawiają się w naszej studni. W tej sytuacji należy zastosować dodatkową dezynfekcję lampą bakteriologiczną. Lampa UV zapewnia całkowite unieszkodliwienie mikroorganizmów poprzez zniszczenie DNA mikroorganizmów. Przed zainstalowaniem lampy należy sprawdzić parametry fizykochemiczne wody. Woda z dużą zawartością żelaza, manganu oraz wysoką twardością może zakłócić działanie urządzenia.

Kiedy warto wykonać badanie wody ze studni?

Badanie wody koniecznie należy zlecić już po wykonaniu ujęcia bądź po wprowadzeniu się do domu z własnym ujęciem wody.
Jest to bardzo ważne, ponieważ woda ze studni, w przeciwieństwie do wody wodociągowej, nie jest pod stałym nadzorem i nie ulega częstym badaniom. To sprawia, że mogą się w niej znajdować substancje, które mają niezwykle niekorzystny wpływ na stan instalacji i codziennego życia lub nawet są niebezpieczne dla zdrowia.
Oprócz tego badanie wody ze studni warto przeprowadzić, kiedy woda dziwnie smakuje bądź wyczuwamy niekorzystny zapach, a także gdy:

Stała się mętna, choć wcześniej nie było z tym problemu
Podrażnia skórę po kąpieli
Pozostawia osad na naczyniach, tkaninach i armaturze
Kiedy doszło do zatrucia
Kiedy zaistniała konieczność wejścia do studni
Kiedy woda ze studni nie była wykorzystywana przez dłuższy okres

Badanie wody z własnego ujęcia jest bardzo ważne

Ponadto woda z własnego ujęcia może w każdej chwili ulec zanieczyszczeniu przez mikroorganizmy. Powody są różne – od powstania wycieku szamba, przez nieszczelność studni, aż po sezonowe roztopy i powodzie. Badanie wody ma na celu uchronić jej użytkowników przed potencjalnym niebezpieczeństwem. Może wydawać się najczystsza na pierwszy rzut oka, a zawierać w sobie szkodliwe dla zdrowia mikroorganizmy, jak na przykład bakterie E.coli.